Herşeyi avuçlarıma sığdırmaya çalıştım.
Evimi, çocuklarımı, eşimi, dostlarımı...
Kısacası, hayatı sığdırmaya çalıştım gönlüme.
Ansızın göz kapama misali
Avuçlarım bomboş bakınca...
Sanki boşluğu tutuyorum,
Sadece ruhum kaldı,
Birazda, kırık dökük anılarım...
İyi olanlar unutuldu,
Akılda hep kötüler kaldı...
Çokçada, göçüp gidenler.
Elde kalan kocaman yalnızlık...
Ş.ÜNAL
